З 1 снежня па 2 студзеня ў зале нотных і аўдыёдакументаў (пам. 305) праходзіць тэматычная выстаўка “Musica sacra”, якая прадстаўляе нотныя выданні і гуказапісы заходнееўрапейскай духоўнай музыкі з фондаў Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі.
На выстаўцы экспануюцца каля 200 дакументаў, якія прадстаўляюць найважнейшыя жанры зходнееўрапейскай духоўнай музыкі. Гэта – месы, рэквіемы, араторыі, кантаты, Magnificat, Te Deum, Stabat Mater, матэты, псалмы, гімны, духоўныя песні.
Свае характэрныя рысы заходнееўрапейская музыкальная культура набывае ў Сярэднія вякі. У гэты час прафесійныя музыкальныя традыцыі фарміруюцца пераважна ў рамках хрысціянскай царквы.
Адна з самых ранніх форм царкоўнай музыкі – грыгарыянскі харал, які дайшоў да нашых дзён дзякуючы з’яўленню неўм (нот) і вынаходніцтву неўматычнага запісу на лініях Гвіда Арэцінскім (каля 1020 г.), што зрабіла магчымым эфектыўны запіс мелодый і перадачу іх з пакалення ў пакаленне. Грыгарыянскі харал стаў асновай усёй пазнейшай прафесійнай еўрапейскай музыкі.
На працягу стагоддзяў геніяльныя кампазітары Палестрына, Бах, Моцарт, Ліст, Брытэн і многія іншыя пісалі творы, якія павінны былі стаць часткай жыцця хрысціянскай царквы. Вынік гэтай працы – з’яўленне вялікай колькасці духоўных музычных сачыненняў, якія моцна ўздзейнічалі на ўнутраны свет чалавека.
Цяжка ўявіць сабе духоўную музыку без удзелу аргана. Ён прыйшоў з Усходу і быў распаўсюджаны ў побыце, але царква надала гэтаму музычнаму інструменту статус “божай музыкальнай прылады”. Арган у каталічным свеце паступова становіцца самай значнай часткай царкоўнага рытуалу. У эпоху Барока, якую па праву называюць “залатым векам арганнага мастацтва”, інструмент дасягнуў найвышэйшага росквіту. Яго гучанне натхняла самых вядомых кампазітараў XVII–XVIII стст. на стварэнне шэдэўраў, пераўзысці якія не ўдалося і ў нашы дні. Арганнай музыцы прысвечаны адзін з раздзелаў экспазіцыі.
Кантактны тэлефон: 293-27-52.