У рамках работы па выяўленні і вяртанні нацыянальных культурных каштоўнасцей у дар Нацыянальнай бібліятэцы Беларусі будзе перададзены збор прыжыццёвых і пасмяротных выданняў (звыш 50 кніг) беларускага паэта, гісторыка літаратуры і перакладчыка Уладзіслава Сыракомлі. Большасці з іх у Беларусі раней не было.
Унікальная калекцыя выданняў і рарытэтаў, у ліку якіх арыгінал вельмі рэдкай фатаграфіі Уладзіслава Сыракомлі ў маладосці, была набыта дзякуючы падтрымцы Ганаровага консула Беларусі ў Лазане Андрэя Нажэскіна ў прыватнага калекцыянера.
Урачыстая цырымонія перадачы і прэзентацыя кніжнай спадчыны Сыракомлі адбудуцца ў 2020 годзе.
Уладзіслаў Сыракомля – гэта псеўданім паэта, узяты ад радавога герба “Сыракомля”. Сапраўднае імя – Людвік Кандратовіч. Нарадзіўся 17 верасня 1823 года ў фальварку Смольгаў Бабруйскага павета Мінскай губерні. Продкі паэта належалі да старадаўняй беларускай шляхты. Вучыўся ў Нясвіжы і Навагрудку.
У друку дэбютаваў баладай “Паштальён” у віленскім часопісе Юзэфа Крашэўскага “Atheneum”. У рускім перакладзе яна стала папулярнай народнай песняй “Когда я на почте служил ямщиком...”. Выдаваў невялікія па аб’ёме зборнікі “гавенд”, вершаваных балад, таксама пісаў “абразкі”, сцэнкі з народнага жыцця.
Аўтар некалькіх п’ес, якія ставіліся віленскім тэатрам. З драматычных твораў Сыракомлі найбольшым поспехам карысталася п’еса “Каспар Карлінскі”.
Выдаў некалькі кніг з краязнаўчымі шляхавымі нарысамі – “Прагулкі па Літве ў ваколіцах Вільні” ў двух тамах, “Дзённік паездкі па Літве і Жмудзі”, “Нёман ад вытокаў да вусця”.
З беларускамоўных твораў захаваліся толькі два: верш “Добрыя весці” і лірычная мініяцюра “Ужо птушкі пяюць усюды”.
Акрамя перакладаў польска-лацінскіх паэтаў, перакладаў асобныя творы Беранжэ, Гётэ, Гейнэ, Лермантава, Някрасава.
Памёр 3 верасня 1862 года ў 38 гадоў, пахаваны на могілках Роса ў Вільні.
Крыніца: "Новы час" са спасылкай на Пасольства Рэспублікі Беларусь у Швейцарскай Канфідэрацыі
