З 24 сакавіка па 28 красавіка ў зале нотных і аўдыявізуальных дакументаў (пам. 305) праходзіць выстаўка “Насуперак традыцыям”, прысвечаная 150-годдзю італьянскага кампазітара, піяніста, дырыжора і педагога Феруча Бузоні.
Ф. Бузоні – адзін з гігантаў сусветнай гісторыі піянізму, мастак яркай індывідуальнасці і шырокіх творчых памкненняў. Яго ігра вылучалася глыбінёй думкі, самабытнасцю і арыгінальнасцю трактоўкі, бліскучай тэхнікай, багаццем і разнастайнасцю тэмбравых фарбаў. Энергія гэтага чалавека не мела меж. Ён выкладаў у кансерваторыях, займаўся арганізацыяй аркестравых вечароў, пісаў літаратурныя працы, прысвечаныя музыцы і яго ўлюбёнаму інструменту – фартэпіяна. Талент кампазітара спалучаўся ў ім нароўні з талентам піяніста.
Вялікае значэнне для развіцця піяністычнага мастацтва маюць шматлікія транскрыпцыі Бузоні і яго рэдакцыі твораў І. Баха, В. Моцарта, Л. Бетховена, Ф. Шуберта, Р. Вагнера, Ф. Ліста. Сярод спадчыны кампазітара – оперы “Турандот” (1917), “Арлекін” (1916), “Доктар Фауст” (1916–1924), “Контрапунктычная фантазія” для 2 фартэпіяна (1922).
На выстаўцы прадстаўлена звыш 60 дакументаў, у ліку якіх – нотныя выданні Ф. Бузоні для фартэпіяна “Камерная фантазія на тэмы з оперы «Кармэн» Ж. Бізэ” (1958), “Канцэртныя апрацоўкі для фартэпіяна” (1965), “Выбраныя сачыненні для фартэпіяна” (1969), з дзесяці сшыткаў своеасаблівай школы фартэпіяннай тэхнікі “Шлях да фартэпіяннага майстэрства” кнігі 6–8 (1973) і 9–10 (1985), “Усходні танец” для скрыпкі з фартэпіяна (1933), замежныя нотныя выданні Ф. Бузоні, аўдыязапісы яго твораў (“Бесклапотнасць” сач. 336 № 2, менуэт з Першага квартэта, інтэрмецца “Апрананне Турандот” з фартэпіяннага цыклу “Элегіі”), а таксама архіўныя запісы яго ігры.
На працягу свайго творчага жыцця Бузоні ва ўсім выходзіў з агульнапрынятых рамак. З рамак выходзіць і яго Фартэпіянны канцэрт – адно з найбольш цікавых сачыненняў кампазітара, якое рэдка выконваецца з-за тэхнічных складанасцей. Асаблівасцей у канцэрце звышдастаткова: ад часавай працягласці (каля 70 хвілін) да нязвыклай колькасці частак (пяць) і мужчынскага хору ў фінале.
Пра жыццё і выканальніцкую дзейнасць майстра распавядуць кнігі Р.М. Когана “Ферруччо Бузони” (1964), Б. Вальтара “О музыке и музицировании” (1962), М.М. Барынавай “Воспоминания о Гофмане и Бузони” (2000), вучэбна-метадычны дапаможнік “Интерпретация двухголосных инвенций И.С. Баха в редакциях К. Черни, Ф. Бузони, А. Гольденвейзера” (2002). Дапаўняюць экспазіцыю энцыклапедычныя выданні і артыкулы пра творчасць юбіляра.
Кантактны тэлефон: (8 017) 293 27 52.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
