З 11 кастрычніка па 11 лістапада ў зале выяўленчых і відэадакументаў (пам. 307) праходзіць выстаўка "Чалавек на вечнай дарозе", прысвечаная 125-годдзю з дня нараджэння Язэпа Драздовіча (1888–1954).
Адзін з заснавальнікаў нацыянальнага гістарычнага жывапісу Я. Драздовіч з’яўляецца найболей значнай фігурай першай хвалі беларускага культурнага адраджэння XX ст. Ён быў не толькі мастаком, скульптарам, пісьменнікам, паэтам, але і археолагам, этнографам, тэатральным дзеячам, хірамантам, астраномам-аматарам. Беларускі мастак П. Сергіевіч, яго сучаснік, назваў Я. Драздовіча "нашым маленькім павятовым Леанарда да Вінчы".
Нарадзіўся жывапісец на сялібе Пунькі (былая Віленская губерня, зараз Глубокскі раён) у вялікай сям’і беззямельнага шляхціча-каталіка.
Пачаўшы свой творчы шлях як мастак "Нашай Нівы", Я. Драздовіч сфармаваў свой стыль – самабытны і арыгінальны. Атрымаўшы ад М. Чурлёніса магутны імпульс мастацкага азарэння, майстар стварае серыю графічных і маляўнічых твораў (большасць датавана 1930–1935 гг.) на касмічную тэматыку – беспрэцэдэнтную для беларускага мастацтва тых гадоў. Яны склалі тры вялікія цыклы – "Жыццё на Сатурне", "Жыццё на Марсе", "Жыццё на Месяцы". "Касмічны рэалізм" мастака стварае сапраўды фантастычны свет насельнікаў планет. У першай палове 1930-х гг. Я. Драздовіч распрацоўвае касмаганічную тэорыю "Гармонія планет Сонечнай сістэмы" і пасылае сваю працу ў Мінск, у Акадэмію навук БССР.
За апошнія дзесяць гадоў жыцця мастак-вандроўца стварыў дзясяткі шэдэўраў – "дываноў-маляванак", якія служылі і ўпрыгажэннем вясковай хаты і абярэгам, а таксама разьбяныя скрыначкі, кіі, барэльефы на дрэве.
У экспазіцыі прадстаўленыя шматлікія даведачныя выданні і артыкулы, якія распавядаюць пра творчасць і жыццёвы шлях Я. Драздовіча ; кнігі яго віленскага перыяду "Пабрацімы і вялікая шышка" (1923) і "Нябесныя бегі" (1931) з аўтографам. Сярод дакументаў – графічны шэдэўр "Від з боку бальнічнага саду на плошчу Свабоды", цыкл работ, прысвечаных Ф. Скарыну і інш.
Кантактны тэлефон: (8 017) 293 27 58.