Нарадзілася Ніна Міхайлаўна 1 жніўня 1936 года ў вёсцы Прысна Магілёўскага раёна.
Вялікая Айчынная вайна прымусіла дзяўчынку рана пасталець, пакінуўшы глыбокі след у яе лёсе. Пяцігадовая Ніна страціла бацькоў у самым пачатку таго страшнага перыяду ў гісторыі краіны. Бацька быў прызваны ў рады Савецкай арміі і дадому ўжо не вярнуўся, у жніўні 1941 года фашысты назаўсёды забралі маму. Асірацелыя Ніна з малодшым братам Колем да 1942 года жылі з дзядулем і бабуляй, пакуль жыцці і гэтых блізкіх людзей не забраў жорсткі ўраган вайны. Памяць Ніны Міхайлаўны і сёння захоўвае страшныя ўспаміны пра тое, як на іх дзіцячых вачах за сувязь з партызанамі былі расстраляныя родныя людзі.
Калі ў хуткім часе фашысты спалілі вёску, Ніна і яе брат апынуліся спачатку ў партызанскім атрадзе, а пазней – у прыёмных сем’ях. Толькі ўлетку 1944 года дзеці сустрэліся і наступныя дзесяць гадоў правялі ў дзіцячым доме № 1 г. Шклова.
Са слязамі ўспамінае Ніна Міхайлаўна той час: “... Выхавацелькамі у нас былі дзяўчаткі 18 гадоў, якія гледзячы ў нашы галодныя вочы, аддавалі свой хлеб. Усё там жылі як адна сям’я…”.
У 1954 годзе, пасля заканчэння 10 класаў, дзяўчына паступіла ў Кіеўскі тэхналагічны інстытут харчовай прамысловасці (цяпер – Нацыянальны ўніверсітэт харчовых тэхналогій). Але неўзабаве ў яе пачаў рэзка падаць зрок, з’явіліся праблемы са здароўем. І паколькі ў Кіеве ў Ніны не было нікога з родных, яна прыняла прапанову брата пераехаць да яго ў Мінск. У сталіцы Ніна перавялася на бібліятэчны факультэт Мінскага дзяржаўнага педагагічнага інстытута імя М. Горкага (цяпер – Беларускі дзяржаўны педагагічны ўніверсітэт імя М. Танка).
Па заканчэнні ВНУ ў 1958 годзе Ніна Міхайлаўна атрымала дыплом і была прынятая на працу ў гарадскую бібліятэку імя Я. Купалы, дзе працавала на працягу сямі гадоў, пяць з якіх загадвала абанементам.
У верасні 1963 года яна выйшла замуж за Уладзіміра Цітавіча Гардзеенку, педагога мастацкага вучылішча, які стаў вядомым мастаком і быў уганараваны званнем “Заслужаны дзеяч мастацтваў Рэспублікі Беларусь”.
У сувязі з нараджэннем дачкі Ніна Міхайлаўна ў 1965 годзе звольнілася з бібліятэкі, а ў маі 1968 года была залічана на часовую пасаду бібліятэкара ў Дзяржаўную бібліятэку БССР імя У.І. Леніна (цяпер – Нацыянальная бібліятэка Беларусі).
Праз год Н.М. Гардзеенка была пераведзена на пастаянную пасаду ў сектар абавязковых экзэмпляраў аддзела камплектавання, дзе працавала на ўчастку па прыёме, адборы і апрацоўцы перыядычных выданняў і выданняў з працягам.
З ліпеня 1973 года Ніна Міхайлаўна была прызначана на пасаду старшага бібліятэкара, з 1985-га ўзначаліла сектар камплектавання нацыянальнага фонду. Дзякуючы выдатным прафесійным ведам і вялікаму досведу бібліятэчнай працы ўжо праз год была пераведзена на пасаду загадчыцы аддзела. Пад яе чулым кіраўніцтвам аператыўна і якасна выконваліся задачы па фарміраванні, выкарыстанні і забеспячэнні захаванасці фонду бібліятэкі.
Н.М. Гардзеенка вылучалася выключнай працавітасцю. Ёй было ўласціва імкненне да пастаяннага самаўдасканалення і пошуку новых метадаў у рабоце. З вялікай адказнасцю Ніна Міхайлаўна падыходзіла да выканання ўскладзеных на яе абавязкаў і заўсёды аргументавана адстойвала свой пункт гледжання.
Яна плённа займалася пытаннямі папулярызацыі беларускай літаратуры ў бібліятэках рэспублікі, пры камплектаванні фонду Дзяржаўнай бібліятэкі БССР імя У.І. Леніна прыкладала ўсе намаганні для дасягнення максімальнай паўнаты яго нацыянальнага складніку.
На кіруючай пасадзе Н.М. Гардзеенка прапрацавала больш за 5 гадоў, да самага выхаду на заслужаны адпачынак.
Ніна Міхайлаўна прымала актыўны ўдзел і ў грамадскім жыцці калектыву: доўгі час была прафоргам аддзела, членам народнага кантролю бібліятэкі.
За 24 гады працоўнага стажу ў Дзяржаўнай бібліятэцы БССР імя У.І. Леніна імя Ніны Міхайлаўны не аднойчы заносілася на Дошку гонару, часта яна атрымлівала падзякі ад кіраўніцтва. У 1987 годзе за шматгадовую і добрасумленную працу з асноўнымі фондамі бібліятэкі Н.М. Гардзеенка была ўзнагароджана Ганаровай граматай Міністэрства культуры БССР. Яе прафесійныя заслугі былі адзначаны медалём “Ветэран працы”.
Ніне Міхайлаўне ад усяго калектыву Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі – самыя шчырыя віншаванні і пажаданні даўгалецця, невычэрпнай энергіі і сіл, шчасця і дабрабыту, любові і ўвагі родных і блізкіх людзей.
У публікацыі выкарыстаны фота з асабістага архіва Вольгі Уладзіміраўны Гардзеенка.
Матэрыял падрыхтаваны навукова-даследчым аддзелам бібліятэказнаўства.
Аб ветэранах і супрацоўніках Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі чытайце ў рубрыцы навін “Партрэты: гісторыя бібліятэкі ў асобах”.
