З 20 красавіка па 14 мая ў зале беларускай літаратуры (пам. 205) праходзіць выстаўка “На арбіце часу”, прысвечаная 75-годдзю беларускага празаіка, кінасцэнарыста Віктара Апанасавіча Казько.
Сярод беларускіх пісьменнікаў другой паловы ХХ ст. талент Віктара Казько вылучаецца ярка і самабытна. Яго проза – гэта балючая і мудрая праўда пра складаны, поўны драматызму шлях вяртання чалавека, народа да сябе, сваіх вытокаў, сваёй духоўнасці.
Выстаўка складаецца з трох раздзелаў. Першы раздзел адкрываюць творы аўтара, якія прадстаўлены ў зборах твораў, асобных выданнях раманаў, публікацыях у перыядычных выданнях. Творчасць выдатнага майстра прозы цесна пераплецена з яго біяграфіяй. Трагічныя падзеі вайны, якія захаваліся ў дзіцячай свядомасці, сталі сюжэтна-кампазіцыйным, сэнсавым, этычным цэнтрам аповесцей “Високосный год” (1972), “Аповесць аб беспрытульным каханні” (1975), “Суд у Слабадзе” (1978). З сібірскімі ўражаннямі аўтара звязаны творы “Тёмный лес, тайга густая” (1973), “Добры дзень і бывай” (1974). Значную ўвагу В. Казько ўдзяляе экалагічным праблемам: выступае не толькі за чысціню прыроды, але і за чысціню чалавечых адносін, мар, ідэалаў. Гэтай тэме прысвечаны аповесці “Цвіце на Палессі груша” (1978), “Выратуй і памілуй нас, чорны бусел” (1991), раман “Неруш” (1981). Своеасаблівым падагульненнем творчых пошукаў В. Казько стаў раман “Хроніка дзетдомаўскага саду” (1987), у якім тэма абяздоленага дзяцінства спалучылася з тэмай чалавека і прыроды, мінулай вайны і сённяшняга дня.
У апошнія дзесяцігоддзі аўтар усё часцей звяртаецца да сацыяльнай і філасофскай праблематыкі (аповесці “Прахожы” (1995), “Да сустрэчы” (1997); раман “Бунт незапатрабаванага праху” (2009), які параўноўваюць з творам калумбійскага пісьменніка Г. Маркеса “Сто гадоў адзіноты”).
У другім раздзеле экспазіцыі сабраны пераклады твораў пісьменніка. Варта адзначыць, што большая частка рускамоўных версій была зроблена самім аўтарам.
З асаблівасцямі жыцця і творчага шляху лаўрэата Дзяржаўнай прэміі БССР імя Я. Коласа (1982), прэміі Ленінскага камсамола (1977), прэміі імя М. Астроўскага (Расія, 1975), прэміі імя Б. Палявога (Расія, 1990), уладальніка ордэна “Знак пашаны” Віктара Казько можна пазнаёміцца ў апошнім раздзеле, які змяшчае аўтарэфераты і манаграфіі, перыядычныя і энцыклапедычныя артыкулы па тэме.
Усяго на выстаўцы сабрана больш за 120 дакументаў.
Кантактны тэлефон: (8 017) 293 27 16.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
