15 студзеня 2020 г. спаўняецца 70 гадоў з дня нараджэння Тамары Уладзіміраўны Аксёнавай, ветэрана Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі, высокакваліфікаванага спецыяліста ў галіне бібліятэчнай і бібліяграфічнай дзейнасці, дасведчанага кіраўніка, здольнага арганізатара і актыўнага грамадскага дзеяча.
Супрацоўнікі Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі з павагай і хваляваннем згадваюць Тамару Уладзіміраўну як сціплага, шчырага і тактоўнага чалавека з высокаразвітым пачуццём адказнасці, выключнай працавітасцю, прынцыповасцю і настойлівасцю ў вырашэнні пастаўленых задач.
Адразу пасля заканчэння ў 1973 г. Мінскага дзяржаўнага педагагічнага інстытута імя М. Горкага па спецыяльнасці “бібліятэказнаўства і бібліяграфія” 23-гадовая Тамара была накіравана на працу ў Дзяржаўную бібліятэку БССР імя У.І. Леніна на пасаду бібліёграфа Кніжнай палаты, якая ўваходзіла ў той час у структуру бібліятэкі.
Папрацаваўшы больш за тры гады, у сакавіку 1977 г., была пераведзена ў навукова-бібліяграфічны аддзел на пасаду старшага бібліёграфа, дзе ўзначаліла адзін са складаных участкаў па падрыхтоўцы анатаванай карткі на беларускія выданні. Тамара Уладзіміраўна актыўна працавала над складаннем рэкамендацыйных дапаможнікаў i матэрыялаў для бюлетэня “Новыя кнігі БССР”. Ёй былі падрыхтаваны і выдадзены бібліяграфічныя паказальнікі літаратуры, такія як «Воспитанию молодежи – комплексный подход» і «Молодежь и закон», а таксама шэраг рэкамендацыйных спісаў літаратуры на актуальныя тэмы ў зборніках метадычных і бібліяграфічных матэрыялаў да юбілейных дат.
Як прафесіянал яна зрабіла вялікі ўклад у развіццё рэкамендацыйнай бібліяграфіі і распрацоўку методыкі складання тэматычных дапаможнікаў, паказальнікаў і спісаў, прысвечаных грамадска-палітычнай тэматыцы.
Т.У. Аксёнава актыўна займалася метадычнай работай, ажыццяўляла рэдактарскую і кансультацыйную дапамогу супрацоўнікам бібліятэк па пытаннях бібліяграфічнага апісання.
Ужо праз тры гады працы ў бібліятэцы Тамары Уладзіміраўне было прысвоена званне “Выдатнік бібліятэчнай працы”, якое яна ў далейшым штогод пацвярджала высокімі паказчыкамі сваёй дзейнасці.
З 1983 г. Т.У. Аксёнава была прызначана на пасаду вучонага сакратара Дзяржаўнай бібліятэкі БССР імя У.І. Леніна. На гэтым месцы яна ўнесла шэраг дзелавых прапаноў, накіраваных на ўдасканаленне планавання і справаздачнасці бібліятэкі, укараненне навуковай арганізацыі працы. У сваёй практычнай дзейнасці шмат увагі надавала пытанням каардынацыі работы навуковых бібліятэк, а таксама распрацоўцы зводных планаў.
З 1990 г. ужо ў якасці намесніка дырэктара па бібліятэчнай рабоце Т.У. Аксёнава, выкарыстоўваючы ўвесь свой назапашаны досвед і глыбокія веды бібліятэчнай дзейнасці, аддаючы ўсю сябе прафесіі, садзейнічала стабільнаму функцыянаванню бібліятэкі ў пераходны для нашай краіны гістарычны перыяд.
Тамара Уладзіміраўна ўмела спалучала практычную дзейнасць кіраўніка і навуковую працу. Ёю падрыхтаваны шэраг публікацый, прысвечаных пытанням лінгвістычнага забеспячэння электронных каталогаў, праблемам інтэграцыі інфармацыйных рэсурсаў бібліятэк Беларусі, стварэнню базы даных нацыянальных аўтарытэтных запісаў.
Акрамя прафесійнай дзейнасці, на працягу многіх гадоў яна вяла вялікую грамадскую работу, неаднаразова абіралася сакратаром камсамольскай арганізацыі, была сакратаром партыйнай арганізацыі бібліятэкі, старшынёй групы народнага кантролю і членам мясцовага камітэта бібліятэкі, з'яўлялася пазаштатным інструктарам Ленінскага РК КПБ, намеснікам старшыні групы народнага кантролю, старшынёй камітэта нарматыўна-рэгламентуючай дакументацыі Беларускай бібліятэчнай асацыяцыі.
Тамара Уладзіміраўна ўзнагароджана Ганаровымі граматамі Ленінскага РК КПБ і Міністэрства культуры БССР. У 2000 г. за значны ўклад у развіццё беларускай культуры ўзнагароджана Ганаровым знакам Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь. У 2002 г. яе шматгадовая добрасумленная праца, значны ўклад у развіццё бібліятэчнай справы і рэалізацыю сацыяльнай палітыкі Рэспублікі Беларусь былі адзначаны Ганаровай граматай Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь.
На жаль, хвароба ўнесла свае карэктывы ў далейшы лёс Тамары Уладзіміраўны і 28 лістапада 2003 г. яна вымушана была звольніцца па стане здароўя. У сакавіку 2004 г. пасля працяглай барацьбы з хваробай яна скончыла свой жыццёвы шлях.
Матэрыял падрыхтаваны навукова-даследчым аддзелам бібліятэказнаўства.
